روزهایم با این آرزو شب میشود شاید امروز این آرزو برآورده شود احساس میکنم که مرده ام و آنقدر پلک های بی جانم را به هم میزنم که شاید تصویر گنگ اتاقم محوشود

وای خدای من صدای تیک تاک ساعت روی میز خیال مرگ را ازمن ربود پس امروز هم زنده ام ومحکوم به زندگی دیروز "امروز"وفرداهایم با این آرزو سپری میشود

پس من مرده ام وتنها جسم بی رمقم مثل رباتی آهنین دست وپا میزند ...

نظرات شما عزیزان:

علی

ساعت12:46---7 آبان 1392

سپیده واقعا خوبن نمیدونم دیگه چی بگم آفرین به تو به قلم زیبات خوش به حال اونیکه تو دوسش داری حسودی میکنم بهش
پاسخ:ممنون از لطفت هیچی نگو دیگه جملاتم پیش غرورش کم آوردن

سجاد

ساعت20:31---6 آبان 1392

این فک کنم خیلی به حال و احوال تو شبیه!
جالب و زیبا بود

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: