به دلم نتو نستم یادم بدم آخه دل استاده عالمه به چشمام یاد دادم که دیگه اونی وجود نداره چشمام خیلی زود یاد گرفتن

آخه واسه این که برا دیدن تو چشم دلم کافیست... به دستم یاد دادم که دیگه در سوگ فراغت این همه داغ به صفحه

سفید دفترم نزنه تا مبادا روزی دلم هوای خوندنشونو کنه به گوشام یاد دادم که دیگه هیچی نشنوه آخه واسه قلبم سکوت

بیشتر از شنیدن ارزش داره به لبام یاد دادم فقط برات دعا کنه نه نفرین اما نتونستم به پاهام یاد بدم که دیگه هیچ گذر گاه

عشقی وجود نداره که هرروز برای پیمودنش لحظه شمارم بازم انگار دلمه که به سمتت پرواز میکنه نه پاهام ......